Onze eerste week in Vietnam
Door: Sanne
27 Januari 2015 | Vietnam, Can Tho
Liefste vrieden en familie,
Hier hebben jullie alvast een klein voorproefje van hoe onze grote reis is verlopen.
De eerste dagen en nachten die we in Ho Chi Minh City hebben doorgebracht zijn een combinatie van vreemd eten, lieve mensen en heel erg veel brommers. Hoewel dit niet eens de hoofdstad van Vietnam is, ben ik nog nooit eerder zo overweldigd geweest door zo'n grote hoeveelheid mensen, smakelijke- en vooral ook onsmakelijke geuren, en achteloosheid voor verkeersregels. We hebben dan ook geprobeerd het de eerste dagen een beetje rustig aan te doen: We zijn wat touristentrekpleisters gaan bekijken zoals de Pagoda, waar de intensiteit van de eerbiedigheid voor de goden ongeveer even groot is als die van de oneerbiedigheid voor dieren, zo illustreerde de verkoop van minischildpadjes met een gepersonaliseerde wens in hun schild gegrafeerd. Daarnaast zijn we naar de Cu Chi tunnels en het War Remnants Museum geweest, die een heel erg indrukwekkend doch afschrikwekkend beeld geven van hoe deze oorlog voor beide partijen verlopen is.
Naast deze standaard dingen, hebben we ook wat spannendere dingen geprobeerd, zowel vrijwillig al per ongeluk, op het gebied van eten. Omdat ons Vietnamees erbarmelijk is en wij zoals echt goed voorbereide wereldreizigers geen woordenboek hebben meegenomen, zijn lunch en avondeten elke dag weer een avontuur. Gelukkig hebben we ondertussen afgeleerd om op andermans aanraden "delicatessen" te proberen. Een aantal embryo's, vloeibare vleeswaren en chilipepers later, hebben we een aantal fantastische gerechten gevonden die we dan ook maar meteen bij elk restaurant bestellen op ons meest overtuigende Vietnamees. Goedbedoelde regeltjes die we opgesteld hadden om voedselvergiftigingen te voorkomen, hebben we vrij snel in de wind geslagen. "Niet van kraampjes op straat eten", "geen vlees eten", "geen ijs in het drinken" en "weet wat je eet" komen niet tot zelden voor in dit universum en niemand begrijpt ons dan ook als we dit met drukke gebaren duidelijk trachten te maken.
Tot nu toe is alles goed gegaan, en zeker nu we sinds 3 dagen in Can Tho zijn, zorgen de vrienden van Rene ontzettend goed voor ons. Hoewel we pas een week onderweg zijn, hebben ze ons al zo veel laten zien en meemaken. Vooral Vi neemt ons erg liefdevol op sleeptouw: Ze heeft ons meegenomen naar een ecologische tuin en restaurant, waar je eerst met een bootje door de tuinen vaart en je eigen fruit plukt, voordat je een schitterende maaltijd met hotpots en groentepannekoeken voorgeschoteld wordt. In dit verborgen juweeltje was geen toerist te bekennen! Verder heeft ze ons de afgelopen twee dagen meegenomen naar een trouwerij van een goede vriend van haar, twee uur rijden met de brommer vanaf Can Tho (oja, Rene heeft als een professional gereden!). Na de officiele dienst was er een gigantisch feestmaal van acht gangen georganiseerd, waar ook wij naar binnen werden gesleept. We hebben ons heel welkom gevoeld op een bruiloft waar we slechts 1 persoon kende, die niet eens de bruid of de bruidegom was!
Er zijn nog oneindig veel meer dingen die ik in deze eerste blog post zou willen proppen, we stromen nu al over van verhalen. Maar omdat we morgen om 5 uur op moeten staan om naar de Floating Market te gaan, kunnen jullie meer over de taal, de obsessie met een blanke huid, de warme (letterlijk..) ontvangsten, het Vietnamese verkeer en een heleboel andere dingen later verwachten.
Voor nu: Heel veel liefde van ons allebei vanuit Can Tho en vergeet vooral niet naar de foto's te kijken! Wegens het langzame internet zijn het er maar een paar.
Hier hebben jullie alvast een klein voorproefje van hoe onze grote reis is verlopen.
De eerste dagen en nachten die we in Ho Chi Minh City hebben doorgebracht zijn een combinatie van vreemd eten, lieve mensen en heel erg veel brommers. Hoewel dit niet eens de hoofdstad van Vietnam is, ben ik nog nooit eerder zo overweldigd geweest door zo'n grote hoeveelheid mensen, smakelijke- en vooral ook onsmakelijke geuren, en achteloosheid voor verkeersregels. We hebben dan ook geprobeerd het de eerste dagen een beetje rustig aan te doen: We zijn wat touristentrekpleisters gaan bekijken zoals de Pagoda, waar de intensiteit van de eerbiedigheid voor de goden ongeveer even groot is als die van de oneerbiedigheid voor dieren, zo illustreerde de verkoop van minischildpadjes met een gepersonaliseerde wens in hun schild gegrafeerd. Daarnaast zijn we naar de Cu Chi tunnels en het War Remnants Museum geweest, die een heel erg indrukwekkend doch afschrikwekkend beeld geven van hoe deze oorlog voor beide partijen verlopen is.
Naast deze standaard dingen, hebben we ook wat spannendere dingen geprobeerd, zowel vrijwillig al per ongeluk, op het gebied van eten. Omdat ons Vietnamees erbarmelijk is en wij zoals echt goed voorbereide wereldreizigers geen woordenboek hebben meegenomen, zijn lunch en avondeten elke dag weer een avontuur. Gelukkig hebben we ondertussen afgeleerd om op andermans aanraden "delicatessen" te proberen. Een aantal embryo's, vloeibare vleeswaren en chilipepers later, hebben we een aantal fantastische gerechten gevonden die we dan ook maar meteen bij elk restaurant bestellen op ons meest overtuigende Vietnamees. Goedbedoelde regeltjes die we opgesteld hadden om voedselvergiftigingen te voorkomen, hebben we vrij snel in de wind geslagen. "Niet van kraampjes op straat eten", "geen vlees eten", "geen ijs in het drinken" en "weet wat je eet" komen niet tot zelden voor in dit universum en niemand begrijpt ons dan ook als we dit met drukke gebaren duidelijk trachten te maken.
Tot nu toe is alles goed gegaan, en zeker nu we sinds 3 dagen in Can Tho zijn, zorgen de vrienden van Rene ontzettend goed voor ons. Hoewel we pas een week onderweg zijn, hebben ze ons al zo veel laten zien en meemaken. Vooral Vi neemt ons erg liefdevol op sleeptouw: Ze heeft ons meegenomen naar een ecologische tuin en restaurant, waar je eerst met een bootje door de tuinen vaart en je eigen fruit plukt, voordat je een schitterende maaltijd met hotpots en groentepannekoeken voorgeschoteld wordt. In dit verborgen juweeltje was geen toerist te bekennen! Verder heeft ze ons de afgelopen twee dagen meegenomen naar een trouwerij van een goede vriend van haar, twee uur rijden met de brommer vanaf Can Tho (oja, Rene heeft als een professional gereden!). Na de officiele dienst was er een gigantisch feestmaal van acht gangen georganiseerd, waar ook wij naar binnen werden gesleept. We hebben ons heel welkom gevoeld op een bruiloft waar we slechts 1 persoon kende, die niet eens de bruid of de bruidegom was!
Er zijn nog oneindig veel meer dingen die ik in deze eerste blog post zou willen proppen, we stromen nu al over van verhalen. Maar omdat we morgen om 5 uur op moeten staan om naar de Floating Market te gaan, kunnen jullie meer over de taal, de obsessie met een blanke huid, de warme (letterlijk..) ontvangsten, het Vietnamese verkeer en een heleboel andere dingen later verwachten.
Voor nu: Heel veel liefde van ons allebei vanuit Can Tho en vergeet vooral niet naar de foto's te kijken! Wegens het langzame internet zijn het er maar een paar.
-
27 Januari 2015 - 17:25
Petra:
Hoi lieverds,
Wat leuk om een verslag van jullie te lezen en al helemaal leuk om foto's te zien.Die van de trouwerij op facebook zijn ook mooi..Al zoveel meegemaakt in zo'n korte rijd en een fijn begin van de reis dat jullie vrienden hadden die jullie mooie plekjes hebben laten zien.
Geniet maar fijn verder en we kijken nu al uit naar het volgende verslag en foto's
dikke kus van ons
-
27 Januari 2015 - 19:14
Lisanne:
Ahh wat fijn om die verhalen te lezen! Dat belooft wat voor de rest van de reis. Ik hoop dat de voedselvergiftigingen jullie bespaard blijven! Enjoy lieverds! -
27 Januari 2015 - 19:14
Lisanne:
Ahh wat fijn om die verhalen te lezen! Dat belooft wat voor de rest van de reis. Ik hoop dat de voedselvergiftigingen jullie bespaard blijven! Enjoy lieverds! -
27 Januari 2015 - 22:29
Helga:
Hoi jullie wereldreizigers,
Wat leuk om op die manier van jullie reis mee te kunnen genieten. Ik hoop, dat de vrienden jullie goede tips qua eten hebben kunnen geven, want dat heb je toch nodig. En wat lief van Vi, dat ze jullie uitnodigde en het a.s. Echtpaar dit ook toe lieten zonder jullie te kennen.
Jullie zien er happy uit en heel stoer met mondkapje op de motor. Blijkbaar is het nodig met alle brommers om je heen.
Ik verheug me nu al op de volgende verslag . Blijf op elkaar en je spullen letten en een hel dikke kus van mij. X Helga -
28 Januari 2015 - 10:19
Sander Malawau :
lieve Rene en Sanne , geweldig te zien , dat jullie het erg naar de zin hebben !!!
en vol verwachting kijken nancy en ik , wat er nog meer komen zal !!!
have Fun and take Care !!!
we Love u : sanny en nancy .
: -
08 Februari 2015 - 18:34
Arthur:
Wauw rené en sanne! Wat klinkt dat ongelooflijk goed!! Ik ben dan ook erg jaloers dat ik deze keer niet met jullie mee kon! Het klinkt allemaal heel erg bekend! Heel veel groetjes vanuit ecuador!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
